Lilie – pochodzenie, rozmnażanie, pielęgnacja

Rośliny te to królowe letniego ogrodu – co do tego nie ma najmniejszych wątpliwości. Nie wszystkie są kapryśne, spośród dostępnych odmian bez trudu można wybrać takie, które na długo pozostaną w naszym ogrodzie, co roku rozwijając piękne kwiaty. Najważniejsza grupa lilii z punktu widzenia przydatności w naszym klimacie to mieszańce azjatyckie. Lilie z tej grupy kwitną od końca maja do połowy lipca. Większość z nich znakomicie znosi nasze zimy, a także wykazuje dużą odporność na choroby. Wśród lilii azjatyckich znajdziemy ogromną ilość odmian w przeróżnej kolorystyce – a jedyny dylemat, jaki napotkamy przy ich uprawie to wybór tej o najpiękniejszych kwiatach.

Optymalne warunki dla tej grupy lilii to żyzna gleba przepuszczalna, lekko kwaśna i umiarkowanie wilgotna. Rabata powinna być w pełnym słońcu przynajmniej przez kilka godzin dziennie. Wybierając stanowisko dobrze się zastanówmy, ponieważ lilie nie przepadają za przesadzaniem i najlepiej kwitną pozostawione na tym samym miejscu przez kilka lat.

Inną ciekawą grupą wśród lilii są mieszańce trąbkowe. Mają majestatyczne kwiaty o mocnym zapachu. Kwitną od końca lipca, ale z reguły dopiero w drugim roku po posadzeniu. Zatem dla tej grupy częste przesadzanie również nie jest korzystne.

Lilie trąbkowe najlepiej rosną na glebie o odczynie obojętnym lub lekko zasadowym, na słońcu lub w półcieniu. Na zimę dobrze jest lekko przykryć miejsce sadzenia liśćmi, korą lub słomą. O te lilie zadbajmy również wiosną chroniąc ich młode pędy przed wiosennymi przymrozkami.

Do arystokracji wśród lilii należą mieszańce orientalne. Typowymi kolorami dla tej grupy jest różowy i biały w zróżnicowanym nasyceniu. Lilie orientalne wymagają w uprawie ogrodowej znacznej uwagi ze względu na „uciążliwości” związane z naszym klimatem. Zimę są w stanie przetrzymać tylko pod bardzo solidnym przykryciem (z reguły lepsze jest dla nich sadzenie w dużym pojemniku i zimowanie w chłodnej piwnicy). Wrażliwe są również na chłody i deszcze latem. Jednakże przy zapewnieniu należytej ochrony odwdzięczą się niezapomnianymi, przepięknymi kwiatami. Lilie orientalne kwitną w końcu lipca i w sierpniu. Wymagają gleby bardzo kwaśnej, torfowej (podobnie jak różaneczniki). Dobrze czują się w pobliżu iglaków. Najlepiej kwitną w miejscu lekko ocienionym.

Jak rozmnożyć lilie?

Lilie azjatyckie przez sadzenie oddzielających się powstałych cebul oraz przez oddzielenie cebul tworzących się przy piętce cebuli matecznej, a także na podziemnej części pędu.

Lilie trąbkowe i niektóre botaniczne można rozmnażać z nasion. Nasiona sieje się wiosną wprost do gruntu lub do skrzynek. Kwitnące rośliny otrzymuje się w 3-4 roku uprawy. Należy zwracać uwagę aby cebule były jędrne i miały kilka białych nie wysuszonych korzeni.

Wszystkie lilie w pełni wegetacji powinny mieć zapewnioną wilgoć – ale na nadmiar wody są bardzo wrażliwe. Do czasu kwitnienia dobrze jest kilka razy dokarmić je wieloskładnikowym nawozem z małą zawartością azotu. Odmianom silnie rosnącym o dużych kwiatach (np. lilie trąbkowe lub orientalne) warto zapewnić podparcie – wtedy nie zaskoczy nas nagłe pojawienie się burzy z silnym wiatrem.

Ciekawą ofertą w naszym ogrodzie będą liliowce.

Liliowce (ang. Daylilies) – są to jedne z najpiękniejszych bylin wieloletnich,  mogących rosnąć na jednym stanowisku nawet 20 lat. Pojedyncze kwiaty liliowca kwitną jeden dzień (wskazuje na to angielska nazwa Dayliliy – “dzienna lilia” w dosłownym tłumaczeniu), jest ich jednak dużo na pędzie i nie rozwijają się jednocześnie, więc, zależnie od gatunku,  mogą kwitnąć i cieszyć swą urodą od początku czerwca do końca września.

Dzięki swej urodzie  liliowce podbijają serca coraz większej rzeszy ogrodników. Trudno  znaleźć  ogród, w którym nie byłoby liliowca, pytanie tylko jakiego? Najczęściej możemy spotkać stare odmiany  takie jak Hemerocallis fulva, flava, middendorfiana, dumortieri czy minor.  A szkoda, bo wybór jaki mamy dziś do dyspozycji daje prawie nieograniczone możliwości kompozycji.  Znajdą wśród nich coś dla siebie zwolennicy eleganckich “Pająków” o wąskich, długich płatkach, miłośnicy dużych ozdobnych kwiatów o kontrastowych barwach, płatkach zdobnych w wymyślne falbanki czy pełnych. Piękne, miniaturowe odmiany uszczęśliwią właścicieli małych ogródków. Feerię barw (od białej, kremowej, poprzez różne odcienie żółtego, złota, różu, lila, fioletu, koralu i brązu aż do głębokiej czerwieni wpadającej w czerń) i kształtów (okrągłe, trójkątne, lejkowate czy pająkowate) wzbogaca jeszcze u niektórych odmian mieniący się w pełnym słońcu brokat. Dla każdego znajdzie się coś miłego.