Tegoroczna długa zima, z pewnością była odpowiedzialna za przygnębienie i frustrację wielu z nas. Jestem jednak przekonany, że pojawienie się kolorów w twoim ogrodzie będzie niczym założenie różowych okularów. Przecież dobrze wiesz, ile radości daje wiosenne sadzenie kwiatów i obserwacja eksplozji barw. Jako, że najbliższe tygodnie są dogodnym terminem na rozpoczęcie obsadzania ogrodu roślinami cebulowymi, chciałbym zwrócić twoją uwagę na pewną bardzo interesującą grupę kwiatów, należących do rodzaju Eucomis (znanych w Polsce jako „warkocznice”).
Południowoafrykański rodzaj Eucomis należy do rodziny hiacyntowatych, a do Europy sprowadzony został dopiero w XVIII wieku. Obecnie warkocznice cieszą się coraz większą popularnością. Z pewnością zgodzisz się ze mną, co do faktu, że możliwość sadzenia zarówno w rabatach, jak i pojedynczo, jest dużym atutem tego kwiatu.
Eucomis posiada dość dużą cebulę (10 – 15 cm średnicy), dzięki czemu jest dobrym materiałem do uprawy doniczkowej. Rozłożysta, bujna rozeta jasnozielonych liści o lancetowatym kształcie (od spodu pokrytych purpurowymi plamkami) sama w sobie jest wspaniałą ozdobą ogrodu. W lecie roślina wypuszcza niezbyt długi (do 40 cm), stosunkowo gruby pęd, na którym rozwija się groniasty kwiatostan z dużą ilością niewielkich, sześciopłatkowych kwiatów. Podczas okresu kwitnienia, roślina swym pokrojem przypomina nieco owocostan ananasa, co wprowadza nieco egzotyki do ogrodu.
Sadzenie cebul rozpocznij najlepiej w okolicach kwietnia, tak, by rozwijającej się roślinie nie groziły już przymrozki. Cebulę powinieneś umieścić na głębokości 5 – 10 cm, na dobrze nasłonecznionym stanowisku. Roślina wymaga stale wilgotnej gleby, ale nie możesz dopuścić, by stała w wodzie. Aby cieszyć się obfitym kwitnieniem warkocznicy, watro podlewać ją co trzy tygodnie nawozem do roślin kwitnących.
Niestety Eucomis nie jest w stanie przeżyć srogiej, polskiej zimy. Roślinę powinieneś wykopać z ziemi pod koniec października, gdy dostrzeżesz przysychanie liści. Musisz wówczas usunąć łodygę oraz liście, a następnie wysuszyć cebulę i przechowywać ją w chłodnym miejscu, aż do następnej wiosny.
