Określenia azalie i azalie japońskie obowiązują jedynie w mowie potocznej i określa się nimi krzewy należące do rodzaju Rhododendron, który to jest przedstawicielem rodziny wrzosowatych. Najważniejszą wspólną cechą gatunków tej rodziny jest to, że wymagają one kwaśnego podłoża (pH 3,5-4,5).
Azalie to ta grupa roślin, które zrzucają liście na zimę i dzięki temu znacznie lepiej znoszą mrozy i wiosenne przymrozki.
Współczesne odmiany azalii wielkokwiatowych są krzyżówkami azalii pontyjskiej z wieloma gatunkami północnoamerykańskimi. Charakteryzuje je ogromna różnorodność i mnogość odmian.
Podstawowe barwy to: biała, żółta, pomarańczowa, czerwona i różowa oraz wiele odcieni pośrednich.
Kwitnienie pojedynczego krzewu trwa zwykle 2-3 tygodnie. Najlepsze efekty daje zestawienie kolekcji odmian o różnej porze kwitnienia, pozwala to zaprojektować ogród kwitnący od kwietnia do połowy lipca. W październiku liście azalii przybierają przepiękne barwy jesieni od żółtej, poprzez pomarańczową do purpurowej.
Krzewy zimują bardzo dobrze bez okrywania, choć czasami przy bardzo ostrej zimie mogą nadmarzać pąki kwiatowe.
Azalie są krzewami wolno rosnącymi. Dziesięcioletnie egzemplarze (w zależności od odmiany) osiągają około 1,5 m wysokości i średnicy.
Azalie japońskie to, zwyczajowo nazywane, niskie zimozielone lub półzimozielone krzewy, których wysokość zazwyczaj nie przekracza 100 cm. Tworzą one piękne kobierce o kwiatach w wielu odcieniach różu, czerwieni, fioletu oraz białych. Obfitość i różnorodność kolorystyczna kwiatów sprawia, iż są one doskonałym uzupełnieniem grup azalii wielkokwiatowych oraz niezbędnym elementem ogrodów japońskich i wrzosowych, a także kompozycji z niskich i karłowych iglaków.
ZASTOSOWANIE AZALII I RODODENDRONÓW
Możliwości zastosowania azalii w ogrodzie jest bardzo wiele. Mogą rosnąć w pełnym słońcu, jak i w półcieniu. Azalie i azalie japońskie bardzo dobrze komponują się w wielobarwnych grupach – im większych tym robiących większe wrażenie. Bardzo dobrze prezentują się mając za tło duże grupy drzew i krzewów iglastych.
Przed krzewami azalii powinny być posadzone niskie krzewy iglaste, średnie byliny, czy też inne rośliny wrzosowate np. wrzosy bądź wrzośce. Idealnym stanowiskiem dla wielobarwnych grup azalii są brzegi zbiorników wodnych. Odbicie krzewów w tafli wody zwielokrotnia efekt i tworzy idylliczny nastrój.
W oczach projektantów azalie są nie do zastąpienia, a praktyka dowiodła, że można je sadzić nawet w skrzyniach, donicach na tarasach i balkonach.
SADZENIE AZALII I RODODENDRONÓW
Azalie nie należą do roślin uciążliwych i trudnych w uprawie.
Warunkiem powodzenia i pełnej satysfakcji jest wybór właściwego stanowiska oraz przygotowanie gleby.
Azalie można sadzić zarówno na stanowiskach słonecznych jak i półcienistych, najlepiej w miejscach osłoniętych od mroźnych wiatrów, w otoczeniu wyższych roślin.
PRZYGOTOWANIE GLEBY
Wszystkie rośliny wrzosowate, do których należą także omawiane przez nas gatunki, wymagają gleby kwaśnej i przepuszczalnej. Najczęściej takiej w naszym ogrodzie nie mamy, a więc musimy zatroszczyć się o to, by stworzyć tym roślinom optymalne warunki wzrostu.
W praktyce robimy to kopiąc dołki w miejscu gdzie chcemy azalie posadzić, i tak dla azalii wielkokwiatowej dołek taki powinien mieć średnicę około 70-80 cm i 30-40 cm głębokości, a dla azalii japońskiej odpowiednio 40-50 i 25-30 cm.
Jeżeli gleba jest zbyt ciężka i może wystąpić ryzyko gromadzenia się wody, należy dołki te jeszcze pogłębić i zdrenować. Do tego celu może być użyty żwir, keramzyt czy np. potłuczone, stare gliniane doniczki. W tak przygotowane dołki wsypujemy kwaśnego torfu wymieszanego z dotychczasowym podłożem w proporcji zależnej od jego dotychczasowej kwasowości. Po wymieszaniu kwasowość otrzymanego podłoża nie powinna przekraczać pH 4,5 – 5.
|
– Opracowanie: Krzysztof Janczewski – |
